Huidige maanstand


Laatste kwartier
Laatste kwartier

De maan staat nu in Maagd
De maan is 23 dagen oud
Joe's

Laatste opname van de Zon

Latest image from Helioviewer.org.

Vrijdag 14 november lezing over de ELT, het METIS instrument en de VLT

Credits: ESO

Op vrijdag 14 november zal Felix Bettonvil een lezing geven over de ELT, het METIS instrument en de VLT. Momenteel wordt in de Atacama-woestijn in Noord-Chili gebouwd aan de grootste telescoop ter wereld. Met een spiegeldiameter van bijna 40 meter moet dit ‘grootste oog ter wereld’ scherper en verder het heelal in kijken als nooit te voren. Projectmanager Felix Bettonvil is nauw betrokken bij de bouw van deze gigantische telescoop en verantwoordelijk voor een van de first light instrumenten: METIS.

METIS is een infrarood instrument. Het kijkt in golflengten van 2,5 tot 13 micrometer, de zogenaamde L,M- en N-band. In deze golflengten is METIS uitermate geschikt om zowel het koele heelal als stof te onderzoeken. Hieronder vallen objecten in ons eigen zonnestelsel (gasreuzen, planetoïden, kometen), jonge stellaire clusters, gebieden met massieve stervorming, active galactic nucleii (AGNs), geëvolueerde sterren, en het centrum van onze eigen melkweg. Maar wellicht de twee meest belangrijke wetenschappelijke drijfveren voor METIS zijn de studie van exoplaneten en proto-planetaire schijven. METIS kan Jupiter- en Neptunus achtige planeten rond andere sterren karakteriseren, maar ook de aardachtige planeten rond onze aller dichtstbijzijnde sterren, inclusief de compositie van hun atmosfeer. METIS wordt een verlengstuk van ALMA en kan daarbij juist goed de binnenste delen van proto-planetaire schijven vastleggen. METIS vult ook JWST aan, met name waar hele hoge ruimtelijke en spectrale resolutie nodig is.
Om infrarood licht van astronomische objecten goed te kunnen detecteren is het van belang dat het instrument behoorlijk koud is: het hele optisch systeem zit daartoe in een cryostaat die wordt afgekoeld tot ongeveer 70K. METIS is voor een astronomisch instrument immens: het weegt circa 18 ton en is meer dan 7m hoog. Dit geldt overigens voor alle instrumenten voor de ELT, alles is van een nieuwe orde van grootte.
Als alles volgens plan verloopt, komen volgend jaar de eerste onderdelen van METIS gereed. Ze worden dan één voor één naar Nederland verscheept, waar ze in een speciaal voor METIS ongebouwde Integratiehal in het Kamerlingh Onneslaboratorium van de Faculty of Science van de Universiteit Leiden worden samengebouwd, uitgelijnd en uitvoerig getest. Daarna volgt een uitvoerig verificatieprogramma. METIS moet dan in 2029 gereed zijn voor transport per boot naar Chili, waarna de installatie op de telescoop kan beginnen.
Start 20:00, zaal open 19:30
Locatie: Matenaweg 1, Papendrecht
Toegang: € 5,- voor niet leden. (Bij herhaaldelijk bezoeken van lezingen vragen we de bezoeker om lid te worden).

Vrijdag 31 oktober lezing over de HERA missie

Credits: ESA/NASA

Op vrijdag 31 oktober zal Michel van Pelt een lezing geven over de HERA missie. Op 26 september 2022 knalde NASA’s DART (Double Asteroid Redirection Test) met een snelheid van 6,6 km per seconde op het 160 meter grote planetoïde-maantje Dimorphos. Het was een test om te zien hoe effectief zo’n botsing de baan van een planetoïde kan veranderen, mocht er in de toekomst zo’n ruimtesteen op de Aarde afkomen. Met aardse telescopen zagen we dat er enorm veel materiaal uit het maantje vloog, en uit verdere waarnemingen bleek dat de omlooptijd van 12 uur waarin het maantje om de grotere planetoïde Didymos draait met ruim een half uur was verkort. Test geslaagd!

DART werd bij deze test natuurlijk vernietigd, en de Italiaanse nanosatelliet die met DART meevloog had slechts kort zicht op de inslag omdat deze met enorme snelheid langs de planetoïde scheerde. Vanaf de aarde kunnen telescopen en radarsystemen niet alle gevolgen van de inslag nauwkeurig in kaart brengen, en er blijven dus veel vragen onbeantwoord over de massa, samenstelling, en interne structuur van Dimorphos, alsook de vorm van de veroorzaakte krater. Daarom lanceerde ESA in 2024 de Hera sonde naar het Didymos-systeem. Eind 2026 moet deze een gedetailleerder onderzoek van de ‘plaats delict’ beginnen. Met Hera vliegen twee CubeSat nanosatellieten mee voor aanvullende waarnemingen: Milani zal spectrale oppervlaktewaarnemingen doen, terwijl Juventas de allereerste radarsonderingen binnen een asteroïde zal uitvoeren.
Hera is door OHB in Duitsland gebouwd, met vele elementen van andere Europese landen. Zo werd Hera’s precisiegeleidings-, navigatie- en controlesysteem, essentieel om het ruimtevaartuig naar en rond de tweeling-asteroïde bestemming te vliegen, door GMV in Spanje ontwikkeld. Nederland leverde het Hyperscout instrument, de twee deployers die de CubeSats uit zullen zetten, en de zonnesensoren.
Spreker: Michel van Pelt
Datum: 31-oktober 2025
Start 20:00, zaal open 19:30
Locatie: Matenaweg 1, Papendrecht
Toegang: € 5,- voor niet leden. Bij herhaaldelijk bezoeken van lezingen vragen we de bezoeker om lid te worden.

Vrijdag 17 oktober: lezing over de donkere kant van het Heelal

Op vrijdag 17 oktober houdt Henk Hoekstra een lezing bij Huygens over de donkere kant van het heelal. De meeste materie in het Heelal is onzichtbaar, maar verraadt haar aanwezigheid door extra zwaartekracht die kan worden gemeten. Zo kan de vervorming van de ruimtetijd gemeten worden dankzij steeds betere experimenten. De ruimtetelescoop Euclid, die 1 juli 2023 is gelanceerd, is de volgende stap in dit onderzoek naar de donkere kant van het Heelal. Deze telescoop zal in zes jaar tijd een derde van de hemel met hoge resolutie fotograferen om zo de verdeling van melkwegstelsels en donkere materie in kaart te brengen. In deze lezing zal de nadruk liggen op het belang van Euclid voor kosmologisch onderzoek, maar er zal ook aandacht worden besteed aan een aantal andere toepassingen van deze unieke data.
Bio: Hoekstra is hoogleraar Observationele Kosmologie bij Sterrewacht Leiden. Daar houdt hij zich bezig met het in kaart brengen van de verdeling van donkere materie door middel van de zwakke zwaartekrachtslenswerking. Met deze techniek hoopt hij in de komende jaren ook meer te weten te komen over donkere energie, een andere mysterieuze component die ervoor zorgt dat het heelal steeds sneller uitdijt
Datum: 17  oktober.
Zaal open: 19:30
Locatie: Matenaweg 1, Papendrecht
Toegang voor niet leden: 5,-

Vrijdag 11 april lezing over Hoe kunnen we zwarte gaten “horen”?

Op vrijdag 11 april houdt Marc van der Sluys een lezing bij ons over Hoe kunnen we zwarte gaten “horen”? Tot 2015 hadden we nog nooit direct een zwart gat waargenomen.  Op 14 september van dat jaar is het voor het eerst gelukt om twee botsende zwarte gaten te ‘horen’, door middel van zwaartekrachtgolven.  Dit was de heftigste gebeurtenis in het heelal tot dan toe waargenomen, en tegelijk een van de zwakste signalen.  Om het minimale signaal op Aarde te kunnen opvangen moesten technici en wetenschappers het meest nauwkeurige meet instrument ooit bouwen.

In deze lezing ga ik in op hoe we zwaartekrachtgolven kunnen detecteren en wat dit ons leert over zwarte gaten en neutronensterren, en waar deze bronnen vandaan komen.  We kijken naar de circa 90 detecties die gedaan zijn met de huidige detectoren LIGO, Virgo en KAGRA, maar ook naar toekomstige detectoren als Einstein Telescope (die misschien in Nederland zal worden gebouwd), en de ruimtemissie LISA, die zwaartekrachtgolven met veel lagere frequenties zal kunnen waarnemen en daarmee heel andere bronnen, zoals dubbele witte dwergen en super massieve zwarte gaten. Marc van der Sluys is onderzoeker en docent sterrenkunde aan de Universiteit Utrecht en bij Nikhef in Amsterdam.  Hij is ook de maker van de website https://hemel.waarnemen.com, waar informatie voor een breed publiek te vinden is over wat er zoal aan de sterrenhemel gebeurt en hoe je dat met eenvoudige middelen (blote oog, verrekijker, amateurtelescoop) kunt zien.

Begin: 20:00
Zaal open: 19:30
Toegang voor niet-leden: 3,-

 

Vrijdag 28 maart: lezing over Artificiële Intelligentie in de sterrenkunde

Op vrijdag 28 maart wordt er een lezing gegeven over Artificiële Intelligentie in de sterrenkunde door C. Dijkstra. Artificiële Intelligentie (AI), ofwel Kunstmatige Intelligentie, is een wetenschap waarbij geprobeerd wordt om taken die door mensen uit worden gevoerd, uit te laten voeren door machines, software en apparaten. Als mens kunnen wij veel verschillende taken uitvoeren, zoals lopen, horen, zien, ruiken, voelen en denken. Machine Learning (ML) is dat onderdeel van AI waarbij getracht wordt om computers te laten denken zoals mensen.

Een van de toepassingen voor ML is het automatisch analyseren van grote hoeveelheden, uiteenlopende soorten, data. ML kan helpen met het vinden van structuren in deze data die door mensen vaak niet gevonden kunnen worden. Verder kan ML helpen met het doen van voorspellingen o.b.v. de data, iets waar wij als mensen vervolgens actie op kunnen ondernemen. Ook in het sterrenkundig onderzoek is de hoeveelheid verzamelde data in de loop der jaren explosief gegroeid en wordt ML steeds vaker ingezet door astronomen om deze data te analyseren en daarmee de raadselen van het universum te doorgronden. In deze lezing ga ik in detail in op wat ML is, hoe het gebruikt wordt in het huidige sterrenkundige onderzoek, en welke mogelijkheden ML in de toekomst verder kan bieden aan astronomen.

Toegang voor niet-leden: 3,-
Zaal open: 19:30
Begin: 20:00

Volgende pagina »