De dag van de eclips is een prachtige dag met een nagenoeg wolkeloze blauwe hemel. Precies waar je van droomt van te voren. Onze waarneemplek is een  een prachtig dijkje in een natuurlijk landschap en met vrij uitzicht rondom bij het dorpje Terreton in de laagvlakte van Idaho. Om 10.15 uur plaatselijke tijd verschijnt het eerste deukje in het zonsbeeld. Langzaam aan wordt het licht gedimd en doet steeds vreemder aan. De zwaluwen blijven toch nog steeds rondvliegen. De laatste 10 minuten voor de totaliteit voelt het echt gek. Eén kant van de hemel wordt donker, de schaduw komt er aan! “10 seconds to go. Remove filter, remove filter” zegt een stem uit mijn laptop. Doe ik. En dan om 11.32 uur: de start van de totaliteit. De zon ziet er even uit als een diamanten ring, het wordt razendsnel donkerder, de corona verschijnt en rondom ons heen 360 graden een oranje band van licht alsof overal de zon net is onder gegaan. Schitterend! Ook daarom hebben we deze plek uitgekozen. We maken twee foto’s vanaf statief van ons zelf en verder is het kijken, kijken, kijken naar de corona, protuberansen. Regules, de koningsster van de Leeuw staat vlak bij de zon. Venus staat niet te missen helder te stralen. Mars heb ik niet gezien, je kan niet alles opmerken. Voor je het weet zijn de twee minuten en 17 seconden voorbij. De terugkomst van het licht is tegelijk jammerlijk als schitterend. We zien even de paars-roze chromosfeer, parels van Baily, wederom de diamanten ring en dan is het alsof iemand het licht weer aan knipt. Filter er weer op.

Ik heb mijn camera horen knippen. Of het op de goede momenten was weet ik niet, zie ik later wel. Voor detailfoto’s heb ik dezelfde optiek en montering bij me als in 2006. Maar toch was er een groot verschil. Een nieuwere en betere digitale camera met liveview was een belangrijke verbetering. Maar nog belangrijker, een minilaptop met het programma Eclipsorchastrator. Met de GPS uit mijn telefoon voedde ik dit programma met de nauwkeurige locatie en tijdgegevens. Met de thuis al ingevoerde serie foto-settings ging verder alles vanzelf. Fotograferen én waarnemen gaat tegenwoordig samen!

We blijven de fotoserie afmaken tot de zon weer ‘helemaal heel’ is. Lang zo spannend niet als de aanloop. Maar het hoort erbij vind ik en geeft mooie totaalserie’s. Om 12.57 uur is het echt voorbij. Het was een geweldige belevenis!